W pierwszych maszynach cyfrowych, które były przodkami współczesnych komputerów, najważniejszymi elementami były tzw. rdzenie ferrytowe, które mogły zostać namagnesowane w jednym albo drugim kierunku, co zależało bezpośrednio od kierunku przepływającego prądu elektrycznego a co z kolei decydowało o tym czy perforowane karty bądź taśma programująca mają wybity otwór lub nie.

Rdzenie, który były zasadniczymi elementami maszyn matematycznych mogły zatem przyjmować dwa stany (oznaczane „0” albo „1”) i pozostawać w tych stanach do momentu przełączenia z jednego stanu na drugi. Rozwiązanie takie w wersji czysto mechanicznej zastosowane jest właśnie w modelu przerzutnika. Elementy mechanicznego przerzutnika 0 – 1 (nazywane też często „flip flop”) tak jak rdzenie ferrytowe montowane w maszynach matematycznych, mogą znajdować się w dwóch położeniach - zatem możliwe są dwa stany, które oznaczymy 0 i 1. 0 – gdy otwarty jest np. lewa ścieżka, 1 – gdy otwarta jest prawa.

Być może propozycja wyda się komuś dość… prymitywna (zwłaszcza w XXI wieku) i abstrahująca od układu odniesienia, ale często przy pomocy banalnych i prostych sposobów można wyjaśniać skomplikowane procesy… Zaproponowany model jest prostą wersją przerzutnika, ale wykorzystując elementy 0 – 1 można zbudować bardziej rozbudowany kalkulator, który umożliwia wykonywanie konkretnych działań matematycznych.